پیمایش از روستای ایگل تا قله مری پیک و توچال، جمعه ۱۴۰۳/۰۴/۱۵

گزارش پیمایش از روستای ایگل تا قله مری پیک و توچال:
جمعه ۱۴۰۳/۰۴/۱۵

《🔆 تا زمانی که می‌توانی بدوی بدو، اگر نتوانستی راه برو، اگر نتوانستی راه بروی باید سینه‌خیز بروی؛ ولی هرگز تسلیم نشو!

– دین کارنازس (دونده اولترا ماراتن آمریکایی)》

■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهرستان محل برنامه: شمیرانات
بخش محل برنامه: رودبار قصران
دهستان محل برنامه: رودبار قصران
روستای محل برنامه: ایگل
رشته کوه مادر: البرز مرکزی
فاصله مبدا صعود تا تهران: ۲۵ کیلومتر
عرض جغرافیایی قله مری پیک (Latitude): 35.908184
طول جغرافیایی قله مری پیک (Longitude):51.445793
ارتفاع تقریبی قله مری پیک: ۳۰۳۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو قله مری پیک: ۳۰۲۵ متر
عرض جغرافیایی قله توچال (Latitude): 35.884435
طول جغرافیایی قله توچال (Longitude): 51.419987
ارتفاع تقریبی قله توچال: ۳۹۷۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو قله توچال:  متر

ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۱۹۹۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۲۱۷۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت):  ۱۸/۴۰ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۵:۴۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۵:۰۰ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۱۱:۴۵ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۰۸:۳۰ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: 
قله مری پیک: ۳ از ۱۰
قله توچال:
رفت: ۷ از ۱۰
برگشت: ۸ از ۱۰
《درجه سختی یک برنامه با توجه به انتخاب مسیر و زمان اجرای برنامه می تواند متفاوت باشد》
مناسب برای:
قله موری پیک:
کوهنوردان با سابقه یک سال کوهپیمایی
قله توچال:
کوهنوردان باسابقه و آمادگی بدنی و ذهنی بالا

■ زمانهای ثبت شده در برنامه:
شروع از کنار آرامستان ایگل : ۰۴:۰۰
توقف اول برای استراحت کوتاه: ۰۵:۰۰
ادامه حرکت : ۰۵:۱۰
قله فرعی مری پیک : ۰۶:۲۰
ترک قله مری پیک : ۰۶:۳۵
توقف کنار سنگچین ها : ۰۷:۲۵
ادامه حرکت : ۰۷:۴۰
توقف کوتاه : ۰۸:۰۰
توقف کوتاه : ۰۸:۳۰
توقف کوتاه : ۰۸:۵۵
قله توچال : ۰۹:۴۰
ترک قله توچال : ۱۰:۵۰
توقف برای استراحت : ۱۲:۰۰
ادامه حرکت : ۱۲:۱۰
رسیدن به چشمه : ۱۲:۳۰
توقف برای استراحت : ۱۳:۱۵
ادامه حرکت : ۱۳:۲۰
توقف برای استراحت : ۱۴:۰۰
ادامه حرکت: ۱۴:۰۵
توقف کوتاه : ۱۵:۰۰
پایان برنامه : ۱۵:۴۵

■ توضیحات اولیه:

□ در ستایش توچال

ای باد در شکنج سر زلف او مپیچ
هر چند بوی مشک به توچال می بری
(شهریار)

دامنه جنوبی البرز که به کوهستان توچال شهرت دارد، میعادگاه اصلی کوهنوردان و ورزشکاران تهرانی است. کوهستانی که به رغم مرتفع و صعب العبور بودن؛ یکی از شلوغ ترین مکانهای تفریحی ایران به حساب می آید. کوهستانی که روزهای تعطیل، از مسیرهای مختلف، پذیرای هزاران کوهنورد، صخره نورد و دوستدار طبیعت است.
توچال دارای چند قله مختلف است که بلندترین و در دسترس ترین آنها که مسلط به تهران است به همین نام معروف شده و حدود 3933 متر ارتفاع دارد. مسیرهای مختلفی برای فتح قله وجود دارد که بهترین آنها مسیر دربند و ولنجک است. به
نظر آنوبانینی مسیر دربند مشکل تر و در عین حال دیدنی تر بوده و بالعکس مسیر ولنجک راحت تر و با مناظر دیدنی کمتر.
عالقه مندان به اسکی نیز از این کوهستان بی بهره نمانده و می توانند از پیست اسکی توچال که نزدیک به ایستگاه شماره 5 و 7 تله کابین است استفاده نمایند.
صخره نوردان نیز یکی دیگر از قشرهای ورزشی کشور هستند که از وجود این کوهستان بهره ها برده اند. وجود صخره های  طبیعی و بسیار عالی برای صخره نوردی در منطقه "بند یخچال" این مکان را در میان دوست داران این ورزش مشهور ساخته است. صخره های آلبرت، کالهک، قارچ، چکمه، مریم و... که هرکدام متخصصان خود را برای صعود و فرود میطلبد. مسیر دربند که مسیر دیدنی تری است از میدان دربند (به طور دقیق تر میدان مجسمه) شروع میشود.


جوار دره ی دربند و دامن کهسار
فضای شمران اندک ز قرب مغرب تار
(میرزاده عشقی)

مسیر از همان ابتدا به سه قسمت تبدیل شده که پس از طی مسافت کوتاهی هر سه مسیر به هم می پیوندند. مسیر اول که که ساده ترین انتخاب است؛ تله سیژ دربند است که ارتفاع چند ده متری را میتوان با آن طی نمود. مسیر دوم که راه آسفالته در دست احداث است؛ مسیری راحت و تقریبا بدون منظره است. مسیر آخر که همان راه قدیم توچال است از میان مغازه ها و از کنار رودخانه کوچکی می گذرد که دیدنی بوده و ارزش تحمل کمی سختی را دارد. دربند و به طور کلی راه سوم در  ایام تعطیلات و به خصوص شبهای جمعه بسیار شلوغ و دیدنی است.

درباره توچال
قله توچال و کوهستان پیرامون آن به صورت یک خط الراس  شرقی-غربی در جناح جنوبی رشته کوههای البرز مرکزی و در شمال شهر تهران قرار دارد. این کوهستان از شمال به دره رودخانه های جاجرود و شهرستانک و از غرب توسط خط الراس کم ارتفاع تری به قلل شمالی کوه های کرج متصل است.

توچال را باید بلندترین ارتفاع شمال تهران از طریق شانه غربی خود موسوم به هومند به ارتفاع 3900 متر دانست که به گردونه 3700 متری شهرستانک و سپس به قله شاه نشین بزرگ به ارتفاع 3850 متر متصل میشود و از سمت شرق توسط خط الراس قوسی شکلی پس از تشکیل قلل پیازچال و لزون از طریق گردنه
کوتاه لوپهنه به قلل دارآباد ارتباط می یابد.
قله از طریق جناح شمالی هومند به قله قزقونچال و یالهای فرعی منطقه آهاربشم و شهرستانک منتهی میگردد. این خط الراس شمال توچال را از طریق قله قلعه دختر و سی چال به  گردنه دیزین و سپس به سایر بلندیهای البرز مرکزی متصل می سازد.

منبع:
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
پرتال جامع علوم انسانی


دلایل نامگذاری قله:

□ توچال همریشه با واژه سانکریت توشارا به معنی برف، یخ، یخبندان، سرد می باشد و با واژه تگرگ نیز هم ریشه می باشد.
ویکی پدیا

□ توچال به معنی چال آبگیر و دریاچه‌ی کوچک است. چون قله‌ی توچال در کنار دریاچه قرار دارد آن را بدین نام خوانده‌اند.
وبسایت باشگاه اسپیلت

■ مسیر های دسترسی و صعود:

برای رسیدن به قله توچال مسیر های مختلفی را می توان طراحی کرد که به برخی از آنها اشاره می کنیم:

۱- رایج ترین مسیر صعود به قله توچال از میدان سربند، واقع در منطقه تجریش تهران است. پیمایش از میدان سربند شروع شده و بعد از گذر از پس قلعه، پناه گاه شیرپلا، جان پناه علی امیری به قله توچال می رسد.
۲- از میدان سربند می توان به جای رفتن به پناهگاه شیرپلا، مسیر دره اوسون رو در پیش گرفت و سپس از سه راهی اوسون به سمت راست رفته و از ابتدای یال امیری وارد مسیر پیمایش شده و سپس بعد از گذر از جانپناه امیری به قله توچال رسید.
۳- مسیر بعدی، پارکینگ توچال از ولنجک، ایستگاه اول توچال، ایستگاه چشمه، ایستگاه دوم توچال، ایستگاه ۵ توچال، ایستگاه ۷ توچال و سپس قله توچال.
۴- مسیر دیگر، پارکینگ توچال، قله کماچال، ایستگاه ۵ توچال، ایستگاه ۷ توچال، قله توچال
۵- مسیر بعدی، میدان درکه، پناهگاه پلنگچال، ایستگاه ۵ توچال، ایستگاه ۷ توچال، قله توچال
۶- مسیر بعدی، گلابدره یا پارک جمشیدیه، پناهگاه کلکچال، گردنه سرلو، قله کلکچال یا دره پیازچال، قله پیازچال، قله توچال
۷- مسیر دیگر، صعود از پارکینگ دارآباد یا روستای حاجی آباد به قله دارآباد و ادامه خط الراس منتهی به قله توچال
۸- مسیر دیگر، صعود از روستای ایگل به قله توچال، که مسیر صعود ماست.
۹- مسیر بعدی، صعود از روستای آهار، قله قزقونچال، قله توچال
۱۰- مسیر دیگر، صعود از شهرستانک به قله توچال
۱۱- مسیر بعدی، صعود از روستای امام زاده داوود به قله توچال
۱۲- مسیر دیگر صعود از جنگل کارا/میدان بهرود سعادت آباد به قله چین کلاغ و سپس قله دوشاخ و پلنگچال و قله شاهنشین و قله توچال
۱۳- مسیر دیگر، میدان درکه، پناهگاه پلنگچال، قله پلنگچال، قله شاهنشین و قله توچال
۱۴- مسیر طولانی دیگری که به دلیل دشوار بودن آن کمتر صعود می شود، از غرب و از جاده چالوس شروع شده و پس از گذر از قله های گلوی، منار و لوارک و شاهنشین به قله توچال می رسد.

۱۵- از میدان سربند می توان راه دیگری را نیز در نظر گرفت، مسیر دره اوسون را در پیش گرفته و سپس خود را به جانپناه قدیمی اسپیدکمر رساند و یال مربوطه را ادامه داد و به قله توچال رسید.

■ بهترین زمان صعود:

شاید بهترین زمان صعود به قله توچال را بهار و پاییز بتوان در نظر گرفت‌.
قله توچال معمولا مهمان باد است و در فصول مختلف، در روی قله با باد همراه هستیم. این باد ها در زمستان صعودی سخت را رقم می زنند و در تابستان نیز از گرمای هوا می کاهند، لذا شاید در تابستان نیز بتوان صبح زود قبل از ساعت ۴ حرکت کرده و برگشت را نیز با تله کابین انجام داد تا قبل از رسیدن به نیمروز برنامه را پایان داد. در صورت ابری بودن آسمان شاید بتوان پیاده نیز اقدام به برگشت کرد.
اما زمستان‌ توچال داستان دیگری دارد و دارای صعودی پر‌چالش بوده و نیاز به آمادگی بدنی بالا و تجهیزات کامل زمستانه دارد.

■ لوکیشن شروع پیمایش:
https://maps.google.com/?q=35.910419,51.489310

■ محل های مناسب اقامت و شب مانی:
در روستا که و در مسیر دره شاید بتوان مکان هایی برای برپایی چادر پیدا کرد. در مسیر قله نیز چند بخش محدود مسطح وجود دارد که امکان برپایی چادر وجود دارد.

■ چشمه های موجود در مسیر:
در اوایل مسیر برگشت که وارد دره می شویم، یک چشمه بسیار گوارا وجود دارد که دارای آب بسیار سرد و روح افزاست که کمک حال کوهنوردان است. بعد از رسیدن به باغ های روستا اگر از پاکوب سمت چپ دره حرکت کنیم، چشمه ای دیگر نیز در آن بخش وجود دارد.

■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:

□ پوشش گیاهی مشاهده شده:

فرفیون
چای کوهی
گون
باریجه
آویشن
گل ختمی

□ تنوع جانوری مشاهده شده:
کلاغ
کبک
پرنده شکاری
سوسک
پروانه
زنبور


■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:

اولین بخش سخت پیش رو، شیب تند قرار گرفتن روی یال است که تا قسمت هایی از اوایل مسیر ادامه دارد.

دومین بخش سخت پیش رو، دو ساعت آخر قبل از قله است که زمین پر  از لاشه های سنگ تخت و تیغه ای است که راهپیمایی روی آن باید با دقت انجام شود.
زیر قله هم باید دست به سنگ شده و از بخش کوتاه صخره ای بالا رفت.

مسیر برگشت نیز از زیر قله تا تمام شدن بخش مملو از لاشه های سنگ باید با دقت پیمایش شود و از سنگچین که وارد مسیر دره می شویم، دیگر خبری از پاکوب مشخص نیست و تا انتهای دره باید با آرامش و دقت گام برداری کرد.


■ قله های اطراف:
خط الراس توچال یکی از مهمترین خط الراس هایی است که در البرز مرکزی قرار دارد و به صورت شرقی-غربی است. این خط الراس از قله دارآباد شروع می شود. قله داراباد از سمت شرق به جاده شماره ۴۲۵، و روستای حاجی آباد می رسد. از شرق به غرب بر روی خط الراس توچال قلل زیر قرار دارند:
دارآباد
چپ دره
چمبره بند
شهربانو کشک
سیاه بند
بند لارکرور
چال او
لزون شرقی
لزون غربی
قله توچال
هومند شاهنشین
شاهنشین
سی و سه چم
بازارک
نودشتک
لوارک
سرلت
تالون
سیاه سنگ
منار
گلوی
قله گلوی نیز از سمت غرب به جاده چالوس و روستای مورود می رسد.

در شمال قله توچال قله های قلعه دختر، آهار بشم و کهونو قرار دارند که معمولا از روستای آهار صعود می شوند.
شمال این قلل نیز قلل زیر قرار دارند:
سیچال
اله بند
الو بند
زرد
محمود چال
آهنگرک
استرچال


■ شرح مسیر رسیدن به قله:
مسیر صعود به قله از راهی که ما پیمودیم،‌ مسیر مشخصی است، فقط باید بدانید که از کجا وارد یال سمت راست شوید. اولین یال ما را به قله موری پیک می رساند و دومین یال نیز به قله مری پیک می رسد. برای رسیدن به یال باید مسیر دره را از سمت راست پی بگیریم و وارد پاکوب سمت راست روی دامنه که شدیم، باید راهی برای رفتن بر روی یال‌ پیدا کنیم. بعد از اتاقکی که در مسیر پاکوب وجود دارد، پاکوب کجی است که به کنار اتاقک می رسد. از طریق همان پاکوب می توان طی یک شیب تند به ابتدای یال رسیده و شیب تند را ادامه داده و بر روی یال قرار گرفت.
سپس یال را ادامه داده تا به قله فرعی مری پیک رسید. از آنجا به بعد هم که مسیر کاملا مشخص هست و با یک نگاه دقیق می توان مسیر را مشخص کرده و صعود را ادامه داد. بدین صورت که، ابتدا یک فرود کوتاه انجام داده و سپس مسیر روی یال را ادامه می دهیم. دو سنگچین از دور در مسیر دیده می شود، که به سوی آن دو سنگچین حرکت می کنیم و سپس بعد از عبور از سنگچین ها راه را روی یال ادامه می دهیم. و در نهایت بعد  از عبور از بخش هایی که پر از لاشه های سنگ است و بیش از دو ساعت طول می کشد، به قله می رسیم. زیر قله یک دست به سنگ کوتاهی نیز وجود دارد.

■ گزارش و یا داستان صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》

این هفته نیز امکان صعود به قله جانستون میسر نشد. اکثر دوستان مشغله کاری و شخصی داشتند و چون همه دوستان تمایل داشتند در برنامه قله جانستون شرکت داشته باشند، برنامه اصلی را تغییر دادیم و صعود به قله توچال از روستای ایگل را انتخاب کردیم.
چون دو نفر بودیم، تصمیم بر این شد از تله کابین برای فرود استفاده نکنیم و مسیر رفته را برگردیم.
این عدم جابجایی ساعت ها و گرمای هوای فصل تابستان باعث شده است، تا حداقل یک تا دو ساعت زودتر از ساعت معمول سالهای قبل قرار بگذاریم. تصمیم گرفتیم تا ساعت ۰۴ صبح برنامه را از روستا شروع کنیم. لذا باید حداکثر ساعت ۰۳ از تهران راه می افتادیم و به همین دلیل باید برای ساعت ۰۲ نیمه شب ساعت های خود را کوک می کردیم. البته می توانستیم ساعت ۰۵ نیز برنامه را شروع کنیم، اما تصور گرمای هوا در زمان برگشت مانع از آن شد.
خلاصه ساعت ۰۳ از غرب تهران به سمت اتوبان بابایی به راه افتادیم و قبل از ساعت ۰۴ به روستا رسیدیم. ماشین رو سر و ته کرده و کنار درب ورودی آرامستان روستا پارک کردیم. جوب کنار روستا سرریز شده بود و آب آن در بستر خیابان روستا جاری شده بود. سریع آماده شده و دقیقا ساعت ۰۴:۰۰ پیمایش خود را آغاز کردیم. دقایقی با روشن شدن هوا فاصله داشتیم، قبل از اینکه از بافت مسکونی و کوچه باغهای روستا خارج شویم هوا نیز روشن می شد. وارد راه عمومی روستا شدیم و مسیر خود را ادامه دادیم. ترکی که داشتیم و از روی ویکیلاک برداشته بودیم، اوایل مسیر را از دره حرکت کرده بود. البته به دلیل آشنایی کامل سرقدم به روستای ایگل و مسیر های اطراف آن، احتیاجی به ترک مسیر نداشتیم، اما برای احتیاط ترک مسیر را نیز برداشته بودیم.
طبق صلاحدید سر قدم، قرار شد قبل از اینکه آفتاب طلوع کند از دره خارج شده باشیم، لذا قرار شد سریعتر وارد یال صعود شویم.

در ادامه از دوراهی وارد مسیر دره سمت راست شدیم و از کنار آب رودخانه که شنی بود به راه خود ادامه دادیم. طبق گفته سرقدم، بارش های شدید همواره تغییراتی در ظاهر مسیر می دهند که اینجا نیز دوباره این اتفاق رخ داده بود.

جلوتر از پاکوب داخل دره به پاکوب دامنه یال سمت راست وارد شدیم. همان اوایل تصمیم گرفتیم از همان اوایل یال، وارد شیب تند منتهی به یال صعود شویم. بعد از اتاقکی که در سمت راستمان قرار داشت، پاکوب کجی وجود داشت که حدود ساعت ۰۴:۳۰ قدم در آن گذاشتیم و در ادامه به صورت مارپیج شیب تند مسیر را بالا رفتیم. معلوم بود این مسیر قبلا هم‌ مورد استفاده کوهنوردان یا چوپانان و یا افراد بومی محل قرار گرفته است، اما پاکوب کاملا مشخصی وجود نداشت و باید با تشخیص خود بهترین مسیر را برای گام برداری انتخاب می کردیم.
مسیر را به سمت انتهای یال ادامه دادیم. در مسیر چند تخته سنگ بزرگ وجود داشت که می توانند به عنوان نشانه مسیر مورد استفاده قرار گیرند. شیب تند ابتدای مسیر را بالا رفتیم. یال مقابل رویمان بود، در ادامه سر و کله درخت های ارس نیز پیدا شدند که آنها هم نشانه بودند. حدود ساعت ۰۵:۰۰ برای استراحت توقف کردیم. کم کم آفتاب نیز در شرق از پشت کوه ها نمایان می شد.
بعد از یک توقف ده دقیقه ای و زدن کرم ضد افتاب به راه خود در مسیر روی یال ادامه دادیم. بر روی یال می توانستیم قله موری پیک را با سنگچین و تابلو آن که در سمت راستمان قرار داشت ببینیم. چند ماه پیش صعودی به این قله داشتیم و دیده بودیم که قله ای دیگر در سمت چپ آن وجود دارد که آن نیز نامی شبیه به موری پیک دارد.

در ادامه نیز از کنار تخته سنگ ها و درختان ارس عبور می کردیم. شیب تند ابتدای مسیر را رد کرده بودیم و شیب مسیر کمی‌ ملایم تر شده بود. کم کم به قله فرعی مقابل نزدیکتر می شدیم. می توانستیم قله مقابل را تراورس کنیم، اما برای کشف نام این قله تصمیم گرفتیم آن را نیز صعود کنیم. قبل از قله پر از گیاهان و گل های متنوع بود که در این زمان از سال قابل تامل بود. شیب زیر قله را بالا رفتیم و ساعت ۰۶:۲۰ به قله رسیدیم. تابلویی روی قله فرعی به نام مری پیک بر روی سنگچین نصب بود.
یک ربعی روی قله مری پیک توقف کرده و سپس به سمت جنوب قله ادامه مسیر دادیم. باید اندکی ارتفاع کم می کردیم و مسیر را به سمت قله توچال ادامه می دادیم. با نگاه نیز می توانستیم مسیر را رصد کنیم و نیازی به ترک مسیر احساس نمی شد. منطقه پر بود از بوته های گل و گیاه های متنوع که مسیر را زیبا کرده بود. در سمت چپمان، دره ای که ترکی که داشتیم از آن دره پیمایش کرده بود، مشخص بود.

از دور دست نیز دو سنگچین بزرگ در کنار هم بر روی یال دیده می شدند. ساعت ۰۷:۲۵ به کنار سنگچین ها رسیدیم. شیب قبل از سنگچین ها نیز کمی تند بود.
برای استراحت کنار سنگچین ها توقف کردیم. خوشبختانه هوا خنک بود و وزش باد باعث خنکی بیشتر مسیر می شد.
یک ربعی کنار سنگچین ها توقف کردیم و سپس برخاسته و به راه خود ادامه دادیم. می دانستیم غیر از بخش ابتدای مسیر که شیب تندی داشت، از این قسمت به بعد نیز بخش سخت مسیر پیش رویمان خواهد بود. کم کم که ارتفاع زیاد می کردیم بافت خاک زیر پایمان تغییر می کرد و سر و کله تکه سنگ ها و لاشه های سنگ ها پیدا می شد که گام برداری را سخت تر می کرد.
در مسیر صعود باید پاکوب روی تخته سنگ ها را پیدا می کردیم و نیم نگاهی هم به ترک مسیر می انداختیم تا ببینیم تپه های مقابل را از راست و یا از چپ تراورس کرده و یا مجبور به عبور مستقیم شده است. در ساعت های ۰۸:۰۰، ۰۸:۳۰ و ۰۸:۵۵ توقف های کوتاهی داشتیم و در نهایت حدود ساعت ۰۹:۴۰ به زیر قله توچال رسیدیم.
قبل از قله مسیر صخره ای بود و باید برای رسیدن به قله دست به سنگ می شدیم. آن قسمت را نیز عبور کرده و به قله توچال رسیدیم.
قله مملو از عاشقان کوهستان بود.‌ به نظر می رسید از شهرهای مختلف کشورمان نیز اقدام به صعود به قله توچال کرده بودند، افرادی با لهجه های شیرین فارسی صحبت می کردند که شنیدنشان لذت بخش بود.
چند نفر از دوستان نیز از میدان سربند اقدام به صعود کرده بودند که قرار شد منتظر بمانیم تا آنها را نیز در قله ملاقات کنیم. لذا رو به مسیری که از یال چهارپالون به قله می رسد نشستیم تا هم کمی از جمعیت فاصله بگیریم و هم دوستانی که به قله می رسند را ببینیم.
از آنجا که در طول صعود صبحانه را میل نکرده بودیم، تصمیم گرفتیم روی قله آن را میل کنیم. البته معمولا از ارتفاع ۳۵۰۰ به بالا ریزه خواری می کنیم، اما برای تجدید قوا لازم بود که صبحانه را تناول کنیم. دوستانمان نیز حدود ساعت ۱۰:۳۰ به قله رسیدند. با دوستان سلام و احوال پرسی انجام دادیم و چند عکس یادگاری نیز با آنها گرفتیم و در نهایت آماده شده و حدود ساعت ۱۰:۵۰ فرود خود را آغاز کردیم.

در اوایل مسیر، فرود به دلیل جنس آن که پوشیده از لاشه سنگ بود با احتیاط بیشتری انجام می گرفت. از آنجا که اوایل مسیر صعود شیب بسیار تندی داشت، تصمیم گرفتیم از جایی که امکان دارد وارد دره شده و فرود خود را از طریق دره انجام‌ دهیم.  قبل از سنگچین های دو قلو مسیر، در سمت راست سنگچینی قرار داشت که حدود ساعت ۱۲:۰۰ به کنار آن رسیدیم که به نظر می رسید محل مناسبی برای ورود به دره است.
البته پاکوبی در آن بخش دیده نمی شد ولی جنس خاک مسیر و شیب آن به شکلی بود که امکان فرود از آن بخش را فراهم می کرد. ده دقیقه ای استراحت کرده و وارد یال فرود منتهی به دره شدیم. دامنه کوه از گیاهان زیادی پر بود و تمام تلاش خود را می کردیم که به آنها آسیبی نرسانیم. می دانستیم که چشمه ای نیز در این بخش مسیر قرار دارد که معمولا در زمستان ها روی آن با برف پوشیده می شود‌. حدود ساعت ۱۲:۳۰ به چشمه رسیدیم. آب چشمه بسیار گوارا و سرد بود، یخچال طبیعیِ طبیعت چه آب خنک و گوارایی وارد دره می کرد. آب مورد نیاز خود را از آنجا برداشته و بعد از دقایقی کوتاه فرود خود را پی گرفتیم.

برای اینکه به دهلیز هایی که در مسیر فرود قرار دارد برخورد نکنیم باید به راست متمایل می شدیم. به صورت تراورس مجبور شدیم چند آبراه یا دره های کوچک طول مسیر را نیز عبور کنیم.
عبور از این بخش ها را نیز باید با دقت کامل انجام می دادیم. وجود چند گله گوسفند در مسیر و احتمال برخورد با سگ های گله نیز باعث شد اندکی در انتخاب مسیر فرود تغییرات دهیم که کمی مسیر استاندارد فرود را تغییر داد. ساعت ۱۳:۱۵ نیز برای اندکی استراحت توقف کردیم. بعد از پنج دقیقه ادامه‌ مسیر دادیم. در طول مسیر فرود چند باری به بستر رودخانه رسیدیم که چند باری از کنار آن پایین رفته و یا آن را به صورت عرضی رد کردیم. عبور از بخش هایی که دارای پاکوب مشخص نبود با دقت انجام می شد‌. در برخی قسمت ها مسیر عبوری پر از برگ های خشک شده گیاهان منطقه بود که باعث می شد جایی که باید قدم می گذاشتیم دیده نشود و با دقت و بعد از بررسی زیر پای خود گام برداری می کردیم. حدود ۱۴:۰۰ نیز به بخشی رسیدیم که به بند سرک یا بند پسرک معروف هست که بستر رودخانه آن قسمت دارای چند آبشار کوچک است که در میانه تابستان آب آن خیلی کم می شود. در آن قسمت حدود ۵ دقیقه توقف کردیم و سپس بعد از تازه کردن نفس، به راه خود ادامه دادیم و  بستر سنگی سمت راست خود را که به ظاهر مسیری صیقلی بود، به آرامی و دقت عبور کردیم.
کم کم سر و کله پاکوب های مشخص مسیر نیز پیدا شد و پیمایش را ایمن تر و راحت تر کرد. تصمیم گرفتیم ادامه دره را نیز از همان پاکوب سمت راست عبور کنیم.

به باغ های منطقه رسیده بودیم و عبور از زیر سایه درختان خبر از مسیری خنک تر می داد. ساعت ۱۵:۰۰ نیز توقفی کوتاه در مسیر داشتیم. هر چه به بافت مسکونی روستا نزدیکتر می شدیم به تعداد افراد حاضر در مسیر اضافه می شد. خلاصه بعد از عبور از کوچه باغ های روستا حدود ساعت ۱۵:۴۵ به کنار خودرو ها رسیدیم.
خوشبختانه در مسیر برگشت نیز به ترافیک برخورد نکردیم و بدون مواجه شدن به خیل خودرو ها در جاده فشم وارد تهران شدیم.


■ نکات قابل توجه:

□ شاید بهتر باشد، دوستانی که به این قله صعود می کنند، برگشت خود را با تله کابین انجام دهند، در غیر این صورت باید در برگشت نیز صبور بوده و با تمرکز بالا اقدام به فرود نمایند.
در زمان صعود برای قرار گرفتن بر روی یال سمت راست، باید شیب تندی را که پاکوب مشخصی ندارد، بالا روند تا در نهایت بر روی یال صعود قرار بگیرند. این بخش باید با آرامش کامل و تمرکز طی شود و حتما از باتوم جفت در این بخش استفاده گردد. بعد از قله مری پیک، مسیر سختی خاصی ندارد تا به سنگچین های مسیر برسیم.
البته می توان قله فرعی مری پیک را تروارس کرده و از صعود به آن اجتناب کرد. بعد از عبور از سنگچین های دوقلو، دوباره شیب مسیر تند خواهد گردید و اینکه بستر قابل پیمایش مسیر بر روی سنگ های لاشه ای و تخت ریز و درشتی است که عبور از آنها باید با دقت انجام شود که از پیچ خوردن احتمالی پا جلوگیری شود.

□ در برگشت از همین مسیر باید دقت بیشتری انجام داد. عبور از منطقه ای که پر از لاشه های سنگ است با تمرکز کامل باید انجام شود، در برخی قسمت ها این سنگ ها که بر روی هم قرار دارند، روی هم سُر می خورند و باید با اتکا به باتوم ها از زمین خوردن جلوگیری کنیم. و اینکه باتوم ها ممکن است مدام لابلای سنگ ها گیر کنند و باید حواسمان باشد تا باتوم های مان دچار خم شدگی نگردند.



■ توصیه های کلی:
در کوهپیمایی این توصیه‌ها را سرلوحه کار خود قرار دهید:
♧ در کوه‌پیمایی حتما از باتوم جفت استفاده کنید.
♧ از کوهپیمایی انفرادی پرهیز کنید مگر در مسیرهای عمومی و پرتردد.
♧ حتما مایعات کافی همراه داشته باشید.
♧ همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
♧ به خانواده یا دوستان خود اطلاع دهید که چه برنامه ای را اجرا می کنید.
♧ در فصول پر بارش حتما پانچو همراه داشته باشید.
♧ در رعد و برق هرگز اقدام به اجرای برنامه کوهپیمایی نکنید.
♧ همیشه لباس اضافه همراه داشته باشید.
♧ هرگز با لباس و بدن خیس کوهپیمایی نکنید.
♧ ترجیحا از پاکوب های اصلی خارج نشوید.
♧ حتما در تابستان ساعت ۱۴، در بهار و پاییز ساعت ۱۳ و در زمستان ساعت ۱۲ مسیر برگشت را در پیش بگیرید.
♧ در صورت حضور در منطقه کوهپیمایی، حریم شخصی منازل روستاییان و مردم محلی آن منطقه را محترم بشمارید.
♧ در طبیعت به جز رد پا اثر دیگری باقی نگذارید.



■ نزدیکترین مراکز هلال احمر به منطقه:

تلفن هلال احمر : ۱۱۲

□ پایگاه امداد و نجات بین شهری گردنه قوچک

□ پایگاه امداد و نجات داوودی، در مسیر دربند به شیرپلا

□ پایگاه امداد و نجات کوهستان دربند، میدان سربند


■ امکانات مربوط به مسیر پیمایش:
در طول مسیر امکانات خاصی وجود ندارد.
دو جانپناه بر روی قله وجود دارد که شاید در زمستان و بیشتر زمان وجود شرایط نامساعد جوی مورد استفاده قرار می گیرد.

■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
به دلیل وجود باد در مسیر قله توچال و بخصوص بر روی قله توچال، داشتن بادگیر در فصل تابستان نیز لازم به نظر می رسد. از آنجا که در گرمای تابستان صعود به قله توچال با احتمال بیشتر زیاد عرق کردن همراه هست، بهتر است در زمان استراحت بر روی قله از یک بادگیر نازک استفاده کنیم، تا از خوردن باد به پهلو ها و پشت جلوگیری به عمل آید.
در کلاس های کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی، مدرسین دوره، سه چیز را به عنوان مهمترین تجهیزات یک کوهنورد در هر برنامه اعلام می کنند:
۱- کوله پشتی مناسب برنامه در فصل و ماه اجرای برنامه
۲- کفش مناسب برنامه نسبت به شرایط برنامه
۳- عینک مناسب کوهپیمایی در زمان انجام پیمایش

با این توضیحات، همراه داشتن تجهیزات زیر به اضافه موارد اشاره شده لازم و ضروری است:
- کیف کمک های اولیه
- کیت بقا
- طناب انفرادی
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت
- دستکش نخی مناسب فصل
- بادگیر مناسب تابستان
- اسکارف ( چند عدد )
- کلاه لبه دار و یا کلاه سه تکه
- کرم ضد آفتاب
-‌ آب آشامیدنی حداقل به میزان ۴ لیتر



■ شرایط جوی قله از روی سایت های هواشناسی:
حداقل دما: °۷
حداکثر دما: °۲۸
سرعت باد: ۵ تا ۳۰ کیلومتر بر ساعت
¤ آب و هوای فعلی روستای ایگل از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/%c4%aagel_iran_130810

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت  windy.com :
https://www.windy.com/35.884/51.420

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت  weawow.com :
https://weawow.com/c9593412

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت meteologix.com :
https://meteologix.com/ir/forecast/112551-tochal-peak/xltrend/euro

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/tochal-peak_iran_112551

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت هواکوه havakouh.com :
https://havakouh.com/touchal/3964

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت viewweather.com :
https://www.viewweather.com/w2702366-weather-forecast-for-qolleh-ye_towchal-ostan-e_tehran.html

¤ آب و هوای فعلی قله از روی سایت yr.no :
https://www.yr.no/en/forecast/daily-table/2-112551/Iran/Tehran/Tochal%20Peak

□ آب و هوای فعلی قله از روی سایت mountain-forecast.com :
https://www.mountain-forecast.com/peaks/Touchal/forecasts/3964

□ آب و هوای فعلی قله از روی سایت gholleh.com:
https://mountain.gholleh.com/weather.aspx?sid=402&type=2&pname=توچال

■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام‌ حسینعلی
۲- بابک شعار قدیم


■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعتگردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#البرز
#البرز_مرکزی
#قله
#چکاد
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#ایگل
#توچال
#مری_پیک
#رودبار_قصران
#آهار
#جانپناه
#جانپناه_اردلان
#جانپناه_کارگر


نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم

‌‌╭┅───────────┅╮
   ⛰ @hamnavardanpaytakht
╰┅───────────┅╯